Η αλήθεια είναι ότι τελευταία δεν είμαι και σε πολύ συγγραφικό mood. Πολλές φορές είπα θα γράψω κ άλλες τόσες το άφησα για αργότερα. Με βάρεσε το καλοκαίρι? Η ζέστη? Τα νεύρα μου που όλα πήγαιναν ανάποδα? Μπορεί. Είμαι της άποψης ότι κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του σταθερές. Τους δικούς του πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται γερά και παίρνει δύναμη κάθε πρωί που σηκώνεται από το κρεβάτι για να βγει και να αντιμετωπίσει τη ζωή που τρέχει γύρω του. Για άλλους βασικός πυλώνας είναι τα λεφτά, για άλλους οι φίλοι, για άλλου η οικογένεια, ίσως ένας γκόμενος ή ένας σύζυγος (βγαίνουν και στο θηλυκό τους αυτά), μια δουλειά ή δε ξέρω κ εγώ τι άλλο. Για μένα είναι λίγο απ'ολα. Οπότε, όταν ήρθε και για μένα η ώρα που θα έπρεπε να επαναπροσδιορίσω τις σταθερές μου, τα'χασα λίγο. Πελάγωσα για λίγο περισσότερο, αλλά ευτυχώς, είχα ακόμα ανθρώπους γύρω μου να με στηρίξουν. Φάση ήταν και πέρασε ελπίζω. Οπότε από δω και πέρα θα είμαι λίγο πιο συνεπής με τους λιγοστούς μου αναγνώστες. Συμπέρασμα όλου αυτού? Ακόμα κ όταν όλα γύρω καταρρέουν, πάντα υπάρχει κάτι για να πιαστούμε, να ξεθολώσουμε και να βάλουμε δύναμη για να συνεχίσουμε να ζούμε όπως και όπου μπορούμε! Τις συνθήκες τις φτιάχνουμε μόνοι μας... Καλό βράδυ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Be polite..