Μουσικούλα και πάμε να γράψουμε λίγα λόγια για το πρόσφατο ταξίδι μου στο Λονδίνο..
Νόμιζα ότι μένοντας μόλις 20 λεπτά μακριά από το Λονδίνο θα το επισκέπτομαι τουλάχιστον κάθε σαββατοκύριακο! Το έλεγα και το πίστευα είναι η αλήθεια αλλά μόλις αρχίσεις να μπλέκεις με δουλειές και δημόσιες υπηρεσίες (νιώθω την ανάγκη σε αυτό το σημείο να δηλώσω δημόσια ότι μισώ όσο δε πάει τη Royal Mail) τότε αρχίζεις να το αναβάλλεις ξανά και ξανά. Μετά από 1,5 μήνα σχεδόν στην μητέρα Αγγλία λοιπόν, δημιούργησα λίγο χρόνο για να πάω μια βόλτα στη πόλη που αγαπώ να αγαπώ τόσο πολύ! Λονδίνο λοιπόν...
Προσωπικά, γουστάρω τόσο πολύ αυτή τη πόλη που και μια απλή βόλτα στο κέντρο της για μένα αποτελεί εμπειρία. Τόσα πράγματα να δεις, τόσος κόσμος να παρατηρήσεις, να χαθείς ανάμεσά του και να γίνεις ένας ακόμα κανείς. Θα μου πεις, λίγο πολύ αυτό συμβαίνει με όλες τις μεγαλουπόλεις, δε θα διαφωνήσω, απλά μ'αρέσει να το νιώθω περισσότερο στο Λονδίνο παρά στη Θεσσαλονίκη ή την Αθήνα ας πούμε. Λονδίνο. Η πόλη των έντονων αντιθέσεων.. Πολυπολιτισμική ως εκεί που δε πάει, από δρόμο σε δρόμο αλλάζει τόσα πολλά πρόσωπα και όμως , παρ'όλα αυτά καταφέρνει να διατηρεί τη δική της ταυτότητα. Άμα είσαι και λάτρης της φωτογραφίας όπως εγώ, τότε έχεις άπειρα πράγματα να κάνεις και να δεις. Την πρώτη φορά που το επισκέφτηκα πριν 2 χρόνια, γυρνώντας πίσω στην Ελλάδα συνειδητοποίησα ότι λίγο πολύ το είχα δει όλο μέσα από τον φωτογραφικό μου φακό. Ελάχιστες φορές σταμάτησα να θαυμάσω έστω και για λίγα δευτερόλεπτα αυτό που είχα απέναντί μου. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι την επόμενη φορά θα χρησιμοποιήσω ελάχιστα τη φωτογραφική μου και περισσότερα τη μνήμη μου και τα μάτια μου.
Το δεύτερο ταξίδι ήρθε πριν 11 μήνες. Γενάρης του 2012. Φυσικά και δεν τήρησα την υπόσχεσή μου. Ήταν αδύνατον άλλωστε. Τόσα πολλά πράγματα, πρόσωπα, δρόμοι και μνημεία που "έπρεπε οπωσδήποτε" να αποτυπώσω σε ψηφιακή μορφή. Στιγμές.. Όλες μέσα σε άπειρες φωτογραφίες.. Μόνο που αυτή τη φορά χρησιμοποίησα και τα μάτια μου, έδωσα στο εκάστοτε αξιοθέατο το χρόνο που του έπρεπε θαυμάζοντάς το και σε real χρόνο.
Αυτή τη φορά λοιπόν, πήγα λίγο πιο άνετη αφού όλα τα "βασικά" μέρη τα είχα επισκεφθεί. Αυτή τη φορά πήγα να δω φίλους. Ψέματα, για το Λονδίνο πήγα πάλι αλλά είδα και φίλους! :) Άλλωστε είναι μαγεία το Λονδίνο στολισμένο αυτή την εποχή!!
Από τη πρώτη φορά που ήρθα ήθελα απεγνωσμένα να επισκεφτώ το Camden. Δε τα κατάφερα ούτε τότε ούτε την επόμενη φορά. Αυτή τη φορά ήμουνα αποφασισμένη. Θα πήγαινα πάση θυσία. Ευτυχώς 2 φίλοι το είχαν και αυτοί στο πρόγραμμα και έτσι, πήρα τη φωτογραφική μου (δεν κόβονται οι συνήθειες) και έτρεξα!! Σε όσους δεν έχουν πάει το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Ένας δρόμος τεράστιος με άπειρα πολύχρωμα μαγαζιά, με ευρηματικές ταμπέλες που διαφημίζουν τη πραμάτεια των καταστημάτων με τον καλύτερο τρόπο, πάγκοι που πουλάνε ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς και κόσμος. Κόσμος άπειρος που ποτέ δε μπορούσα να φανταστώ ότι θα μαζευόταν σε ένα μέρος ταυτόχρονα. Ίσως έφταιγε που ήταν και Κυριακή. Αυτός ο μεγάλος δρόμος λοιπόν οδηγούσε στους παλιούς σταύλους του Λονδίνου που πλέον έχουν μεταμορφωθεί σε μια τεράστια σκεπαστή αγορά με εκατοντάδες μικρά μικρά μαγαζάκια που πουλάνε από κοσμήματα και vintage ρούχα μέχρι την τρέλα του εκάστοτε καλλιτέχνη που μπορεί να δει ένα απλό μπουκάλι ουίσκι ως ένα τασάκι ή ένα ρολόι τοίχου. Με την κατάλληλη επεξεργασία πάντα. Παλιά ρούχα περασμένων δεκαετιών που είναι προς πώληση για τους νοσταλγούς περασμένων εποχών, συλλεκτικά παπούτσια, παλιές βαλίτσες, παλιά παιχνίδια που μου θύμισαν πολύ τα παιδικά μου χρόνια και άλλα πολλά άπειρα πράγματα που αξίζει να τα δει κάποιος από κοντά. Μείναμε εκεί κάπου 3-4 ώρες και πάλι δε μπορέσαμε να τα γυρίσουμε όλα. Θες μέρες για να κάνεις κάτι τέτοιο! Φάγαμε από κάτι πάγκους και αυτοσχέδιες καντίνες που έχουν γλυκά και φαγητά από σχεδόν όλα τα μέρη του κόσμου και μπλεχτήκαμε με κόσμο προερχόμενο από πολλές πλευρές αυτού του πλανήτη με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Τις υπόλοιπες μέρες μου τις ξόδεψα σε διάφορες γωνιές αυτής της πόλης, όπως στην περιοχή Knightsbridge και φυσικά στα Harrods, που έναν καφέ και ένα τοστ σε κάποια διπλανή καφετέρια τον πληρώσαμε όσα παίρνω εγώ για μια μέρα δουλειάς. σε ένα πανέμορφο ιταλικό εστιατόριο κάπου σε κάποια στροφή της Regent Street, καθώς και σε μια συναυλία του Γ.Πλούταρχου που έτυχε να έχει εκείνη τη μέρα κάπου στο βόρειο Λονδίνο. Κάποιες ώρες που ήμουνα μόνη μου έπαιρνα απλά το metro και πήγαινα σε όσα μέρη ήθελα να ξαναδώ. Picadilly Circus, με τον άπειρο κόσμο και την τεράστια γιγαντοοθόνη, προχώρησα στη Regent Street και φυσικά έστριψα και για Carnaby Street! Στο Soho δε πρόλαβα να πάω γιατί εντωμεταξύ ο κολλητός μου είχε τελειώσει τις δουλειές του και γύρισα πίσω στο metro για να συνεχίσω για Covent Garden. Καφές, γλυκό, κάποιες βόλτες στους υπαίθριους πάγκους που ήταν στημένοι εκεί, μια στάση σε ένα από τα πολλά Mac Stores (εννοείται πως τα ήθελα όλα από εκεί μέσα..) και πίσω στη μισητή μου Paddington (είναι αυτή που με παίρνει πάντα μακριά από το Λονδίνο) για να με φέρει πίσω στο Reading.
Γενικά το Λονδίνο θέλει άπειρες ώρες για να το περιγράψει κανείς, και αν κάποιος από σας έχει σκοπό κάποια στιγμή ένα ταξιδάκι προς τα εκεί, προτείνω να το πραγματοποιήσετε άμεσα!Κάποιες εταιρείες έχουν πολύ φτηνά εισιτήρια αν τα κλείσετε εγκαίρως! Αξίζει τόσο πολύ αυτή η πόλη και την ταλαιπωρία - ασφυξία του metro και τις άπειρες ώρες που χρειάζονται για να περπατάς. Μη το καθυστερείτε λοιπόν!! Λονδίνο αμέσως!!
Νόμιζα ότι μένοντας μόλις 20 λεπτά μακριά από το Λονδίνο θα το επισκέπτομαι τουλάχιστον κάθε σαββατοκύριακο! Το έλεγα και το πίστευα είναι η αλήθεια αλλά μόλις αρχίσεις να μπλέκεις με δουλειές και δημόσιες υπηρεσίες (νιώθω την ανάγκη σε αυτό το σημείο να δηλώσω δημόσια ότι μισώ όσο δε πάει τη Royal Mail) τότε αρχίζεις να το αναβάλλεις ξανά και ξανά. Μετά από 1,5 μήνα σχεδόν στην μητέρα Αγγλία λοιπόν, δημιούργησα λίγο χρόνο για να πάω μια βόλτα στη πόλη που αγαπώ να αγαπώ τόσο πολύ! Λονδίνο λοιπόν...
Προσωπικά, γουστάρω τόσο πολύ αυτή τη πόλη που και μια απλή βόλτα στο κέντρο της για μένα αποτελεί εμπειρία. Τόσα πράγματα να δεις, τόσος κόσμος να παρατηρήσεις, να χαθείς ανάμεσά του και να γίνεις ένας ακόμα κανείς. Θα μου πεις, λίγο πολύ αυτό συμβαίνει με όλες τις μεγαλουπόλεις, δε θα διαφωνήσω, απλά μ'αρέσει να το νιώθω περισσότερο στο Λονδίνο παρά στη Θεσσαλονίκη ή την Αθήνα ας πούμε. Λονδίνο. Η πόλη των έντονων αντιθέσεων.. Πολυπολιτισμική ως εκεί που δε πάει, από δρόμο σε δρόμο αλλάζει τόσα πολλά πρόσωπα και όμως , παρ'όλα αυτά καταφέρνει να διατηρεί τη δική της ταυτότητα. Άμα είσαι και λάτρης της φωτογραφίας όπως εγώ, τότε έχεις άπειρα πράγματα να κάνεις και να δεις. Την πρώτη φορά που το επισκέφτηκα πριν 2 χρόνια, γυρνώντας πίσω στην Ελλάδα συνειδητοποίησα ότι λίγο πολύ το είχα δει όλο μέσα από τον φωτογραφικό μου φακό. Ελάχιστες φορές σταμάτησα να θαυμάσω έστω και για λίγα δευτερόλεπτα αυτό που είχα απέναντί μου. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι την επόμενη φορά θα χρησιμοποιήσω ελάχιστα τη φωτογραφική μου και περισσότερα τη μνήμη μου και τα μάτια μου.
Το δεύτερο ταξίδι ήρθε πριν 11 μήνες. Γενάρης του 2012. Φυσικά και δεν τήρησα την υπόσχεσή μου. Ήταν αδύνατον άλλωστε. Τόσα πολλά πράγματα, πρόσωπα, δρόμοι και μνημεία που "έπρεπε οπωσδήποτε" να αποτυπώσω σε ψηφιακή μορφή. Στιγμές.. Όλες μέσα σε άπειρες φωτογραφίες.. Μόνο που αυτή τη φορά χρησιμοποίησα και τα μάτια μου, έδωσα στο εκάστοτε αξιοθέατο το χρόνο που του έπρεπε θαυμάζοντάς το και σε real χρόνο.
Αυτή τη φορά λοιπόν, πήγα λίγο πιο άνετη αφού όλα τα "βασικά" μέρη τα είχα επισκεφθεί. Αυτή τη φορά πήγα να δω φίλους. Ψέματα, για το Λονδίνο πήγα πάλι αλλά είδα και φίλους! :) Άλλωστε είναι μαγεία το Λονδίνο στολισμένο αυτή την εποχή!!
Oxford Street!
Από τη πρώτη φορά που ήρθα ήθελα απεγνωσμένα να επισκεφτώ το Camden. Δε τα κατάφερα ούτε τότε ούτε την επόμενη φορά. Αυτή τη φορά ήμουνα αποφασισμένη. Θα πήγαινα πάση θυσία. Ευτυχώς 2 φίλοι το είχαν και αυτοί στο πρόγραμμα και έτσι, πήρα τη φωτογραφική μου (δεν κόβονται οι συνήθειες) και έτρεξα!! Σε όσους δεν έχουν πάει το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Ένας δρόμος τεράστιος με άπειρα πολύχρωμα μαγαζιά, με ευρηματικές ταμπέλες που διαφημίζουν τη πραμάτεια των καταστημάτων με τον καλύτερο τρόπο, πάγκοι που πουλάνε ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς και κόσμος. Κόσμος άπειρος που ποτέ δε μπορούσα να φανταστώ ότι θα μαζευόταν σε ένα μέρος ταυτόχρονα. Ίσως έφταιγε που ήταν και Κυριακή. Αυτός ο μεγάλος δρόμος λοιπόν οδηγούσε στους παλιούς σταύλους του Λονδίνου που πλέον έχουν μεταμορφωθεί σε μια τεράστια σκεπαστή αγορά με εκατοντάδες μικρά μικρά μαγαζάκια που πουλάνε από κοσμήματα και vintage ρούχα μέχρι την τρέλα του εκάστοτε καλλιτέχνη που μπορεί να δει ένα απλό μπουκάλι ουίσκι ως ένα τασάκι ή ένα ρολόι τοίχου. Με την κατάλληλη επεξεργασία πάντα. Παλιά ρούχα περασμένων δεκαετιών που είναι προς πώληση για τους νοσταλγούς περασμένων εποχών, συλλεκτικά παπούτσια, παλιές βαλίτσες, παλιά παιχνίδια που μου θύμισαν πολύ τα παιδικά μου χρόνια και άλλα πολλά άπειρα πράγματα που αξίζει να τα δει κάποιος από κοντά. Μείναμε εκεί κάπου 3-4 ώρες και πάλι δε μπορέσαμε να τα γυρίσουμε όλα. Θες μέρες για να κάνεις κάτι τέτοιο! Φάγαμε από κάτι πάγκους και αυτοσχέδιες καντίνες που έχουν γλυκά και φαγητά από σχεδόν όλα τα μέρη του κόσμου και μπλεχτήκαμε με κόσμο προερχόμενο από πολλές πλευρές αυτού του πλανήτη με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Camden Town!!
Γενικά το Λονδίνο θέλει άπειρες ώρες για να το περιγράψει κανείς, και αν κάποιος από σας έχει σκοπό κάποια στιγμή ένα ταξιδάκι προς τα εκεί, προτείνω να το πραγματοποιήσετε άμεσα!Κάποιες εταιρείες έχουν πολύ φτηνά εισιτήρια αν τα κλείσετε εγκαίρως! Αξίζει τόσο πολύ αυτή η πόλη και την ταλαιπωρία - ασφυξία του metro και τις άπειρες ώρες που χρειάζονται για να περπατάς. Μη το καθυστερείτε λοιπόν!! Λονδίνο αμέσως!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Be polite..