Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Φίλων παρόντων και απόντων μεμνήσθαι..

Πόσο όμορφο είναι να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε αγαπάνε.. Πόσο γεμάτο σε κάνει να αισθάνεσαι και πόσο τυχερό? Φυσικά οι περισσότεροι από μας έχουμε την οικογένειά μας και τους πολύ στενούς συγγενείς μας, που μας σκέφτονται πάντα και μας νοιάζονται. Πολλές φορές τους θεωρούμε δεδομένους βέβαια και αν και αυτό τείνει να θεωρείτε κακό, εγώ το θεωρώ καλό! Σαν άνθρωπος, έχω ανάγκη να θεωρώ δεδομένους τους συγγενείς μου και την αγάπη τους. Να μη χρειάζεται να την κερδίζω ξανά και ξανά. Χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι κάνω κατάχρηση.

Αυτούς τους ανθρώπους όμως που ποτέ δε μπορούμε να θεωρήσουμε δεδομένους, είναι οι φίλοι. Και για μένα αποτελούν ξεχωριστό και τεράστιο κεφάλαιο στη ζωή μου. Αποτελούν έναν πολύ βασικό πυλώνα της ζωής μου και τους λατρεύω πραγματικά. Σήμερα η μέρα μου δεν ήταν και τόσο καλή για διάφορους λόγους. Και σαν μια μυστική συνεννόηση να υπήρχε και έπαιρνα από όλους θετικά συναισθήματα. Φίλοι που πέρασα πάρα πολλά βράδια μου μαζί τους αυτό το καλοκαίρι έχουν χαθεί από τη ζωή μου μετά τον ερχομό μου στην Αγγλία. Δεν είναι ότι δε το περίμενα, αλλά μια κάποια επαφή ήλπιζα πως θα είχαν και αυτοί την ανάγκη να την κρατήσουν. Δεν έγινε. 


Ωστόσο, μια φίλη μου παλιά, που γνωριζόμαστε πάνω από 12 χρόνια και που το διάστημα που κάναμε κάποια στιγμή κολλητή παρέα στο Λύκειο δε ξεπέρασε τον 1 χρόνο και που αυτό το καλοκαίρι βγήκαμε κάποιες φορές, μου μίλησε σήμερα και μου έδειξε το πραγματικό της ενδιαφέρον και την αγάπη της με το καλύτερο τρόπο. Είναι απλά ένα μικρό συμβάν, μια σύντομη σχετικά συνομιλία λίγο πριν πέσει για ύπνο. Σε άλλη φάση της ζωής μου μπορεί απλά να το προσπερνούσα, όμως όταν είσαι κάπου μόνος σου, σε ένα ακόμα ξεκίνημα της ζωής σου, όλα τα μετράς πολύ διαφορετικά. Και χαίρεσαι όταν βλέπεις και άλλους να σκέφτονται το ίδιο. 


Σε σένα Νενάκι μου λοιπόν, που ξέρω ότι είναι πολύ πιθανό να μη διαβάσεις ποτέ αυτό το post, έχω να πω ένα μεγάλο "ευχαριστώ", όσο μελό και αν ακούγεται. Γιατί έχεις την έννοια μου και θες για μένα το καλύτερο. Γιατί δε με ξέχασες. Και γιατί μου είπες πως για ό,τι σε χρειαστώ θα είσαι εκεί. Και μου φτάνει. Ντράπηκα να στο πω πριν σε καληνυχτίσω. Θα το κάνω την επόμενη φορά.


Να τους προσέχετε τους φίλους σας. Τους πραγματικούς. Γιατί από τους άλλους...γεμίσαμε!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Be polite..