Welcome!!

  Καλωσορίζω τον εαυτό μου γιατί κανείς άλλος δε θα το διαβάσει αυτό σύντομα... Δε ξέρω γιατί μου κόλλησε να κάνω blog. Ένα ηλεκτρονικό ημερολόγιο καταγραφής γεγονότων που ίσως ποτέ να μη κατέγραφα σε ένα πραγματικό ημερολόγιο είναι μεγάλος πειρασμός για μένα.. (Γράφω υπό τους ήχους του Everlasting love οπότε συγχωρήστε την όποια ασυναρτησία πω). 

  Η αλήθεια είναι πως πάντα κρατούσα ημερολόγια.. Μεταξύ μας ακόμα κρατάω απλά πλέον γράφω τις σκέψεις μου κ όχι αν με φίλησε ο Κωστάκης στο διάλειμμα.. Δυστυχώς είμαι άνθρωπος σχεδόν ερωτευμένος με το παρελθόν του και τις αναμνήσεις του όποτε προσπαθώ να μη ξεχνάω τίποτα με το να γράφω τα πάντα. Κάνω μήνες να γράψω συνήθως αλλά αυτό είναι και καλό γιατί σημαίνει ότι δεν έχω ανάγκη να μιλήσω. Όσο ήμουνα φοιτήτρια έγραφα αρκετά συχνά όμως πλέον εξαιρετικά δύσκολα. Ωστόσο με βοηθάει πολύ να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη και να συνειδητοποιήσω πολλά από αυτά που τριγυρνάνε στο κλούβιο μου κεφαλάκι. Γράψτε κ εσείς.. Αρπάξτε χαρτί,χαρτοπετσέτα,περιτύλιγμα από Lacta, ό,τι βρείτε πρόχειρο και ένα στυλό και ξεδιπλώστε τις σκέψεις σας. Ακόμα και αν νομίζετε ότι είναι κάτι χαζό. Είναι τρελή ψυχοθεραπεία. Και τζάμπα!

  Νομίζω πως για αρχή δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω...Ετοιμαστείτε για πολύ γκρίνια,πολύ ψώνισμα και πολύ κλάψα. Σας συμπαθώ ήδη και ας μην υπάρχετε αγαπημένοι μου αναγνώστες...